روزگاري شهر ما ويران نبود دين فروشي اين قدر آسان نبود
صبحت از موسقي عرفان نبود هيچ صوتي بهتر از قرآن نبود
دختران رابي حجابي ننگ بود رنگ چادر بهترين رنگ بود
دختر حجب و حيا قرتي نبود خانه فرهنگ كنسرتي نبود
هر جمعيت مظهر تكريم بود حكم او را عالمي تسليم بود
يك سخن بود هزاران مشتري آن هم از لوث قرائهتا بري
هديه بر رقاصه ها واجب نبود قدر عالم كمتر از مطرب نبود
ده كه در سال سياه دو هزار كار فر هنگي شده پخش نوار
ذهن صاف نوجوانان محل پر شده از فيلم هاي مبتذل
پشت پابر دين زدن آزادگيست حرف حق گفتن عقب افتادگيست
آخر اي پرده نشين فاطمه توبرس برداد دين فاطمه
بي تو منكرها همه معروف شد كينه توزي با دلي مشكوف شد
دربه روي فتنه جويان باز شد دشمني با نايبت آغاز شد
بي تو دلها مان به جان آمد بيا كاردهابر استخوان آمد بيا
